سیر تا پیاز کار با متغیرها در برنامه نویسی رو اینطور یاد بگیر!!

در جلسه قبلی درباره انواع داده(data type ها) در برنامه نویسی با هم صحبت کردیم. امروز قراره بحث رو با معرفی متغیرها در برنامه نویسی ادامه بدیم. اگه خاطرتون باشه گفتیم که هر مقدار قابل ذخیره سازی در کامپیوتر نوعی data است. در این جلسه متوجه میشیم data به وسیله چه دستور برنامه نویسی‌ای در کامپیوتر ذخیره، و بعدها مورد استفاده قرار میگیره؟.

متغیرها در برنامه نویسی:

در دنیای واقعی برای ذخیره و نگهداری هر چیزی به یک ظرف نیاز داریم. درواقع مفهوم ذخیره سازی بدون یک ظرف غیر قابل توضیحه و این دو مفهوم به شدت به هم ارتباط دارن. دقیقا مثل نوع داده‌ها و متغیرها. در برنامه نویسی متغیر به عنوان ظرفی برای ذخیره‌سازی data تعبیر میشه. برای مثال، در شکل می‌بینیم که هر مقدار درون یک جعبه قرار داده شده. این جعبه حکم متغیر رو داره.

به منظور معرفی یک متغیر از فرمول مقدار = اسم متغیر + نوع داده استفاده میشه. برای مثال عبارت “string myname = “maryam به متغیری به اسم myname از نوع string اشاره داره که مقدار اون maryam هست. نکته مهم درباره متغیرها اینه که مقدار متغیرها با هر بار اجرای برنامه تغییر میکنه. بنابراین اطلاعات درون متغیرها فقط در مدت زمان اجرای برنامه در دسترس هست و بعد از اون از بین میره. برای نگهداری طولانی مقادیر، بهتره از ساختاری به اسم دیتابیس یا پایگاه داده‌ها استفاده کرد.

نامگذاری متغیرها در برنامه نویسی:

برای نامگذاری متغیرها یکسری قوانین وجود داره که به شرح زیر هستن:

• اسم متغیر نباید با عدد شروع بشه.
• اسم متغیر نباید شامل کاراکترهای خاص مثل @، ؟ و… باشه.
• تنها کاراکتر مجاز به جز حروف و عدد، _ (آندرلاین یا underline) هست.
• اسم متغیر نباید شامل فضای خالی یا فاصله باشه.
• اسم متغیر نمیتونه یکی از کلمات کلیدی زبان برنامه نویسی باشه.
• اسم هر متغیر باید مرتبط با نقش و کارایی اون متغیر در برنامه باشه. درغیر اینصورت باعث ایجاد گمراهی میشه.

متغیر بدون نوع:

در زبان‌های برنامه نویسی، گاهی مقدار متغیر برای برنامه نویس مشخص نیست. برای مثال وقتی متغیری به صورت پویا و حین برنامه مقدار دهی میشه، ممکنه متوجه شدن نوع این متغیر برای برنامه نویس مشکل باشه. در اینصورت استفاده از نوع داده پویا یا بدون نوع به شدت کمک کننده است. بعضی زبان‌های برنامه نویسی مثل زبان پایتون، php و… به طور کلی نوع متغیر را به طور صریح مشخص نمیکنن. اما در زبان‌هایی مثل سی، سی شارپ و…، که مشخص کردن نوع داده الزامیه، استفاده از متغیر بدون نوع میشکل رو برطرف میکنه. برای مثال در زبان سی شارپ اگه از نوع داده var برای معرفی یک متغیر استفاده کنیم، در حال استفاده از متغیر بدون نوع هستیم.

حرف آخر:

امیدوارم این مطلب براتون مفید و کمک کننده بوده باشه. اگه سوالی داشتید می‌تونید پایین همین پست ازم بپرسید.